آشنایی با رنگ و انواع سیم های دوربین مدار بسته

بررسی سیم های های دوربین مداربسته در بستر های انالوگ و تحت شبکه

در نصب دوربین‌های مدار بسته، با انواع مختلف سیم و کابل روبرو خواهید شد که هرکدام رنگ‌های متفاوتی دارند. آگاهی از این رنگ‌ها می‌تواند در هنگام نصب سیستم، به ویژه برای جلوگیری از اشتباهات در اتصال سیم‌ها، بسیار مفید باشد. به عنوان مثال، اگر سیم‌های برق و دیتا تفکیک نشده باشند، ممکن است اشتباهاً به جای یکدیگر استفاده شوند. هرچند که نوع سیم برای برق و دیتا کاملاً متفاوت است، در برخی موارد شباهت‌هایی بین آن‌ها وجود دارد.

مباحثی که در این مقاله پوشش داده خواهد شد:

رنگ‌های سیم‌های دوربین مدار بسته

رنگ‌بندی کابل‌های دوربین IP

نحوه شناسایی کابل‌های دوربین مدار بسته

سیم‌های خروجی دوربین مدار بسته

سیم‌کشی داخلی دوربین مدار بسته

انواع کابل‌های دوربین مدار بسته

رنگ‌بندی سیم‌های دوربین مدار بسته

رنگ‌های سیم‌های دوربین مدار بسته ممکن است با هم تفاوت داشته باشند و استاندارد جهانی برای آن‌ها وجود ندارد، اما در صنعت معمولاً از برخی کدهای رنگی خاص استفاده می‌شود. در اینجا رنگ‌های معمول سیم‌ها در دوربین‌های مدار بسته آورده شده است:

سیم‌های برق: معمولاً به رنگ‌های قرمز یا مشکی هستند. قرمز برای سیم مثبت (+) و مشکی برای منفی (-) استفاده می‌شود.

سیم‌های ویدئویی: معمولاً رنگ زرد دارند. این سیم‌ها سیگنال ویدئویی را از دوربین به دستگاه ضبط منتقل می‌کنند.

سیم‌های صوتی: اگر دوربین قابلیت صوتی داشته باشد، این سیم‌ها معمولاً سفید یا آبی هستند. سفید برای کانال صوتی چپ و آبی برای کانال صوتی راست استفاده می‌شود.

سیم‌های داده: سیم‌های سبز یا خاکستری معمولاً برای انتقال داده‌ها و فرمان‌ها، به ویژه در دوربین‌های PTZ (Pan-Tilt-Zoom)، به کار می‌روند.

سیم‌های هشدار: این سیم‌ها معمولاً به رنگ‌های سبز، زرد یا دیگر رنگ‌ها برای اتصالات ورودی/خروجی آلارم هستند.

البته این رنگ‌ها ممکن است بسته به تولیدکننده متفاوت باشند و برخی دوربین‌ها ممکن است سیم‌های اضافی برای ویژگی‌هایی مانند کنترل PTZ یا آلارم‌ها داشته باشند.

رنگ‌بندی کابل‌های دوربین IP

در دوربین‌های تحت شبکه، علاوه بر سیم‌های ذکر شده، کابل شبکه نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد. کابل شبکه باید به‌طور دقیق متصل شود و رنگ‌های سیم‌ها نقش مهمی در اتصال صحیح آن دارند. رنگ‌بندی سیم‌ها در کابل‌های اترنت برای انواع کابل‌های استاندارد مانند Cat5e، Cat6 و Cat7 به شرح زیر است:

جفت 1 (سفید با نوار آبی یا آبی ثابت): انتقال داده (+)

جفت 2 (آبی با نوار سفید یا آبی ثابت): انتقال داده (-)

جفت 3 (سفید با نوار نارنجی یا نارنجی یکدست): دریافت داده (+)

جفت 4 (نارنجی با نوار سفید یا نارنجی یکدست): دریافت داده (-)

سایر جفت‌ها معمولاً برای کاربردهای خاص استفاده می‌شوند.

شناسایی کابل‌های دوربین مدار بسته

شناسایی صحیح کابل‌ها نقش مهمی در نصب، تعمیر، نگهداری و عیب‌یابی سیستم دوربین مدار بسته دارد. برای این منظور می‌توان از روش‌های مختلفی مانند برچسب‌گذاری یا استفاده از سیستم‌های کدگذاری رنگی بهره برد:

برچسب‌گذاری: هر کابل باید با شناسه‌های مربوطه (مثلاً شماره دوربین یا مکان آن) در دو انتها برچسب‌گذاری شود. این کار کمک می‌کند تا در صورت نیاز به تعمیر یا تغییرات در سیستم، بتوان به راحتی کابل‌ها را شناسایی کرد.

کدگذاری رنگی: با استفاده از کدهای رنگی برای هر نوع کابل (مثلاً قرمز برای برق، زرد برای ویدئو و سبز یا خاکستری برای داده)، شناسایی و ترتیب کابل‌ها آسان‌تر می‌شود.

مستندسازی: نگهداری اسناد دقیق شامل جزئیاتی از انواع کابل‌ها، اتصالات و مسیرهای کابل‌کشی می‌تواند به هنگام عیب‌یابی و نگهداری سیستم بسیار کمک‌کننده باشد.

سیم‌های خروجی دوربین مدار بسته

دوربین‌های مدار بسته معمولاً دارای سیم‌های خروجی هستند که به اجزای مختلف سیستم نظارتی متصل می‌شوند. این سیم‌ها بسته به مدل و ویژگی‌های دوربین می‌توانند متفاوت باشند:

سیم‌های برق: برای انتقال برق به دوربین و تأمین انرژی آن.

خروجی تصویری: در دوربین‌های آنالوگ، معمولاً از کانکتور BNC برای انتقال سیگنال‌های ویدئویی استفاده می‌شود. دوربین‌های تحت شبکه ممکن است از خروجی‌های HDMI یا VGA برای اتصال به نمایشگرها استفاده کنند.

خروجی صوتی: در دوربین‌های دارای قابلیت صوتی، سیم‌های خروجی صوتی برای ارسال سیگنال‌های صوتی مثبت و منفی مورد استفاده قرار می‌گیرند.

خروجی داده/کنترل: دوربین‌های PTZ نیاز به سیم‌های اضافی برای کنترل حرکت، زوم و فوکوس دارند.

سیم‌کشی داخلی دوربین مدار بسته

سیم‌کشی داخلی دوربین‌های مدار بسته بسته به مدل دوربین ممکن است متفاوت باشد. اجزای داخلی دوربین معمولاً شامل حسگر تصویر، لنز، مدار پردازش سیگنال، منبع تغذیه و گاهی اجزای صوتی است. در دوربین‌های PTZ، مکانیسم‌هایی برای حرکت دوربین و کنترل زوم وجود دارد.

انواع کابل‌های دوربین مدار بسته

برای انتقال برق، سیگنال‌های ویدئویی، صوتی و داده‌ها در سیستم‌های دوربین مدار بسته از انواع مختلف کابل‌ها استفاده می‌شود. انتخاب نوع کابل به نیازهای خاص سیستم، فاصله بین اجزای مختلف و شرایط محیطی بستگی دارد:

کابل کواکسیال: معمولاً برای انتقال سیگنال‌های ویدئویی آنالوگ استفاده می‌شود.

کابل جفت پیچ خورده: برای انتقال سیگنال‌های آنالوگ و دیجیتال، به ویژه در دوربین‌های IP، کاربرد دارد.

کابل ترکیبی: این کابل‌ها سیگنال برق و ویدئو را در یک کابل واحد منتقل می‌کنند.

کابل فیبر نوری: برای انتقال داده‌ها با سرعت بالا در فواصل طولانی مناسب است و در سیستم‌های بزرگ‌تر و حرفه‌ای استفاده می‌شود.

نکات مهم در سیم‌کشی دوربین مدار بسته

در نصب سیستم‌های دوربین مدار بسته، باید به نکات خاصی توجه شود تا عملکرد سیستم به درستی تضمین شود:

طرح‌بندی مناسب: قبل از نصب، باید یک طرح دقیق برای موقعیت دوربین‌ها، مسیر کابل‌ها و محل‌های تجهیزات تهیه شود.

کیفیت کابل‌ها: برای کاهش افت سیگنال، باید از کابل‌های با کیفیت و مناسب استفاده شود.

تفکیک کابل برق و ویدئو: کابل‌های برق و ویدئو باید از هم جدا نگه داشته شوند تا از تداخل جلوگیری شود.

محافظت از اتصالات: در فضاهای باز، باید از کانکتورهای ضدآب استفاده شود تا از آسیب دیدن کابل‌ها در برابر شرایط محیطی جلوگیری شود.

زمین‌کردن مناسب: تجهیزات باید به درستی زمین شوند تا از مشکلات الکتریکی جلوگیری شود.

اجرای این نکات، علاوه بر بهبود عملکرد سیستم، موجب سهولت در تعمیر و نگهداری آن در آینده می‌شود.

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *